- wodór
- сущ.• водород* * *wod|ór♂, Р. \wodóroru хим. водород* * *м, P wodoru хим.водоро́д
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wodór
Смотреть что такое "wodór" в других словарях:
wodór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. wodórdoru, Mc. wodórdorze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pierwiastek chemiczny o symbolu H; najlżejszy gaz bezbarwny, bez zapachu i bez smaku, palny; składnik wszystkich kwasów i większości związków organicznych {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wodór — m IV, D. wodórdoru, Ms. wodórdorze, blm chem. «(H) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 1, najlżejszy ze wszystkich pierwiastków gaz, bezbarwny, bezwonny, bez smaku, chemicznie czynny, palny z tlenem tworzy mieszaninę wybuchową (w temp. powyżej… … Słownik języka polskiego
Winter's law — Winter s law, named after Werner Winter who postulated it in 1978, is a sound law operating on Balto Slavic short vowels */e/, */o/, */a/ (< PIE *h₂e) */i/ and */u/, according to which they lengthen in front of voiced stops in closed syllable,… … Wikipedia
Западноармянский язык — Для улучшения этой статьи желательно?: Обновить статью, актуализировать данные … Википедия
Протоармянский язык — История армянского языка … Википедия
vodka — [19] Vodka denotes etymologically ‘little water’. The word was borrowed at the beginning of the 19th century from Russian vodka, which is a diminutive form of voda ‘water’. And voda vogue 536 came from the same Indo European source (*wedōr,… … The Hutchinson dictionary of word origins
water — [OE] Water is an ancient and widespread word, which goes back ultimately to prehistoric Indo European *wodōr. Its relatives include Greek húdōr ‘water’ (source of the English prefix hydro ), Latin unda ‘wave’ (source of English redundant,… … The Hutchinson dictionary of word origins
amon — m IV, D. u, Ms. amonnie, blm chem. «jednododatni rodnik, w którego skład wchodzi wodór i azot, zachowujący się jak metal alkaliczny; grupa amonowa» ‹n. łac.› … Słownik języka polskiego
atmofilny — ∆ chem. Pierwiastki atmofilne «pierwiastki chemiczne występujące w stanie gazowym lub odznaczające się dużą lotnością, np. gazy szlachetne, azot, wodór; gromadzą się w atmosferze» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
deuter — [wym. deu ter] m IV, D. u, Ms. deutererze; lm M. y chem. fiz. «izotop wodoru o liczbie masowej 2, którego jądro zawiera jeden proton i jeden neutron; ciężki wodór» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
